انواع کفشک های غلطکی رولر ، ثابت و لغزشی آسانسور

انواع کفشک های غلطکی رولر ، ثابت و لغزشی آسانسور

کفشک آسانسور چیست و محل نصب آن کجاست ؟

کفشک راهنمای آسانسور در بالا و پایین کابین آسانسور و وزنه تعادل نصب می گردند و با حرکت در امتداد ریل های راهنما، نقش هدایت کننده را ایفا می کند. عملکرد و کیفیت کفشک های راهنما و ریل ها بیشتر از هر وسیله دیگری در سیستم آسانسور، بر روی راحتی حرکت تأثیر دارند.

محل نصب کفشک غلطکی روی کابین آسانسور

انواع کفشک های آسانسور عبارتند از :

 

    کفشک ثابت

    کفشک لغزشی

    کفشک غلطکی ( رولر )

 

کفشک های رولر ( غلطکی ) آسانسور

کفشک رولر دارای طراحی ویژه ای است که دارای بدنه فلزی محکم که غلتک ها روی آن نشسته که پشت هر یک از این غلتک ها فنر های جلو برنده ای که باعث می شود غلطک ها دایم به سه مقطع ریل بچسبد و حرکت کابین را بدون استرس گرداند .جنش رولر ها پلی اورتان می باشد و غلطک ها بر روی بلبرینگهای روغن کاری شده می چرخند . کفشک رولر روی ریل های خشک حرکت می نمایند و گارد فلزی روی رول ها ،غلتک ها را محافظت می کند. تعداد چرخش رول ها برای کابین نباید ار 450 دور در دقیقه تجاوز کند برای قاب وزنه نیز 950 دور ماکسیمم چرخش می باشد.

کفشک های رولر ( غلطکی ) آسانسور

کابین و قاب وزنه توسط کفشک در امتداد ریلهای راهنما حرکت می کنند ، این قطعات در وهله اول مانع از خروج کابین در مسیر تعیین شده و در وهله ی دوم هدایت کابین در امتداد ریلها می باشد. کفشکهای از نوع چدن بوده و دارای لنت کاملا صاف جهت هدایت دقیق کابین و قاب وزنه به دور از هرگونه حرکت اضافی می باشد. لنت های کفشکها می بایست دارای مقاومت کافی در برابر خوردگی ناشی از اصطکاک بر روی ریلها باشد در غیر این صورت خوردگی لنت های نامرغوب باعث افزایش تلورانس حرکت سطحی کابین ( در دو جهت چپ و راست و  عقب و جلو) شده و این قضیه باعث بهم خوردن تنظیمات آسانسور (علی الخصوص تنظیمات درب ها) میگردد در نتیجه خرابی های آسانسور افزایش خواهد یافت. مسئله دیگر پیچ تنظیم کفشک راهنمای کابین می باشد. این پیچ جهت ریگلاژ فاصله میانی لنت و بدنه کفشک بکار میرود، درواقع این پیچ باعث کاهش یا افزایش طول کفشک راهنمای کابین آسانسور شده و در صورتیکه کفشک از نوع نامرغوب انتخاب گردد این پیچ توانایی حفظ طول تنظیم شده را نخواهد داشت و درنتیجه فاصله لنت و کفشک بطور بی مورد کاهش و یا افزایش خواهد یافت که این مساله نیز همانند لنت باعث بهم خوردن تنظیمات آسانسور (علی الخصوص تنظیمات درب ها) میگردد .

در تصویر زیر تفلون داخلی کفشک ثابت و لغزشی را مشاهده می نمایید :

تفلون داخلی کفشک ثابت و لغزشی آسانسور

کفشک آسانسور

کفشک ثابت و لغزشی آسانسور

طریقه انتخاب و نصب درست و مناسب کفشک های آسانسور

 

    برای سرعت تا 1 متر بر ثانیه از کفشک های لغزشی قابل تنظیم برای کابین و کفشک لغزشی ثابت برای قاب وزنه استفاده می کنیم.

    برای سرعتهای بیش از یک متر برثانیه باید از کفشک های غلطکی یا همان کفشک رولر استفاده می کنیم. وجود کفشک رولر سبب کاهش صدای حرکت می شود و نیز کفشک های غلطکی کفیت حرکت را بالا می برد. کفشک رولر باعث کاهش اصطکاک می شود همین امر نیز موجب صرفه جویی انرژی می شود.

 

نکات ایمنی برای نصب کفشک های راهنمای آسانسور

 

    قبل از انتخاب کفشک باید به نوع آسانسور و سرعت و وزن آن توجه نماییم.

اجزای آسانسور

دستگاه آسانسور، در واقع یک سیستم مکانیکی است که از اجزای مکانیکی خاصی تشکیل‌ شده است. مهم‌ ترین این اجزا، عبارت‌ اند از:

1-کابین آسانسور:

همان اتاقک آسانسور است که می‌تواند مسافر، بار یا هر دو را در خود جای دهد. کابین دارای کف برای ایستادن، دیواره‌هایی برای حفاظت مسافران یا بار، سقف و درب (معمولاً اتوماتیک) می‌باشد.

2-شاسی آسانسور

پروفیل‌ هایی در چهار طرف چاه آسانسور هستند که اسکلت چاه آسانسور را تعریف می‌کنند و محل قرار گیری ریل‌ ها و سایر متعلقاتش هستند. از نگه‌ دارنده ریل به‌ عنوان رابط، ریل‌ ها را به سازه و دیواره چاه آسانسور متصل می‌کنند و برای اتصال آن، از بست مخصوص و پیچ و مهره استفاده می‌شود.

3-موتورخانه:

فضایی است که سیستم محرکه آسانسور (موتور گیربکس)، تابلو کنترل آسانسور (شامل مدارهای فرمان و قدرت که وظیفه کنترل حرکت کابین را به عهده دارد) و سایر متعلقات مربوطه را در خودش جای می‌دهد.

4-وزنه تعادل:

وزنه یا ترکیبی از وزنه‌ ها است که برای متعادل کردن وزن کابین و بخشی از ظرفیت آسانسور استفاده می‌شود. هنگامی‌ که موتور آسانسور به کمک کابل‌ ها کابین آسانسور را بالا می‌کشد، وزنه تعادل پایین رفته (و بالعکس) و به این صورت حرکت کابین آسانسور کنترل می‌شود.

5- ریل‌ های راهنما:

اجزای فلزی با مقطع T شکل یا L شکل هستند که برای هدایت کابین یا وزنه تعادل (در صورت وجود) استفاده می‌شوند و کمک می‌کنند تا آسانسور، مسیر کاملاً قائمی را طی نماید.

اجزای آسانسور

6-سیستم ترمز ایمنی (پاراشوت):

سیستم مکانیکی که ترجیحاً در قسمت زیرین یا بالای چهارچوب کابین و وزنه تعادل قرار می‌گیرد و در مواقع اضطراری با افزایش غیرعادی سرعت حرکت آسانسور، فعال‌ شده و به‌ وسیله قفل شدن کابین یا وزن تعادل به ریل‌ ها، سبب توقف کابین یا وزنه تعادل می‌شود.

7-کنترل‌ کننده مکانیکی سرعت (گاورنر):

وسیله‌ ای مکانیکی است که از طریق سیم بکسل یا زنجیر به سیستم ترمز ایمنی (پارا شوت) کابین یا وزنه تعادل متصل بوده تا در موقع افزایش سرعت بیش‌ از حد، کابین قفل‌ شده و ضمن فرمان قطع برق موتور آسانسور، سیستم ترمز ایمنی را فعال نماید.

8-ضربه‌ گیر (بافر):

وسیله‌ ای ارتجاعی است که برای جلوگیری از برخورد کنترل نشده و ناگهانی کابین و یا وزن تعادل به کف چاهک به کار می‌ رود. این وسیله باید طوری طراحی و انتخاب شود که بتواند قسمتی از انرژی جنبشی کابین را مستهلک کند.

ترمز ایمنی – گاورنر – ضربه گیر

 

 

۱- سیم بکسلهای متصل به کابین و وزنه تعادل می بایستی حتما از جنس فولاد ، حداقل ۲ رشته با حداقل قطر ۸ میلی متر باشند و مخصوص آسانسور ساخته شده باشند .

۲- ضریب ایمنی سیم بکسلها در صورتی که تعداد سیم بکسلها ۳ رشته یا بیشتر باشند حداقل ۱۳ ودر صورتیکه ۲ رشته باشد حداقل ۱۶ می باشد .

۳- حداقل نسبت بین قطر فلکه ها به قطر سیم بکسل ۴۰ میباشد .

۴- بارهای وارده بایستی بصورتی یکسان روی کلیه رشته های سیم بکسل توزیع گردد .

۵- کلیه فلکه های گیربکس و هرزگرد بایستی دارای مانع خروج سیم بکسل از شیار باشند .

۶- ترمز ایمنی ( پاراشوت ) صرفا هنگام پایین آمدن کابین فعال بوده و بوسیله فکها یا قرقره های درگیر با ریلها که در اثر افزایش سرعت کابین از گاورنر فرمان می گیرد ، عمل می کند .

Progressive ) -7- ترمز ایمنی ( پاراشوت ) برای آسانسور های با سرعت حداکثر یک متر بر ثانیه از انواع لحظه ای یا نوع تدریجی برای سرعت های بیشتر از یک متر بر ثانیه حتما از نوع تدریجی باشد .

۸- ترمز ایمنی ( پاراشوت ) می بایستی ترجیحا در پایین ترین قسمت کابین مستقر شده و پس از عمل کردن فقط با بالا آوردن کابین آزاد گردد .

۹- وسیله الکتریکی باید قبل از عملکرد کامل ترمز ایمنی یا درست هنگام ایستادن کابین موتور رااز کار بیاندازد.

۱۰- کنترل کننده های مکانیکی سرعت ( گاورنر ) می بایستی متناسب با سرعت نامی آسانسور و رعایت مقررات ) ) تنظیم و ثابت شده است .EN81-9.9 مربوطه

۱۱-سیم بکسل گاورنر می بایستی با قطر حداقل ۶ میلی متر ، دارای حداقل ضریب اطمینان ۸ و بسیار انعطاف پذیر باشد .

۱۲- کنترل کننده های سرعت ( گاورنر ) بایستی دارای وسیله ای الکتریکی باشد که پس از عملکرد تا آزاد کردن کابین از حرکت آن جلوگیری نماید .

۱۳- آسانسورها بایستی دارای ضربه گیرهای کابین و وزنه تعادل باشند که در پایین ترین حد حرکت کابین و وزنه تعادل و بر روی ستونهایی ( سکوهایی ) نصب میشوند و نوع مناسب آنها با توجه به سرعت و ظرفیت آسانسورها انتخاب می شود.

۱۴-ضربه گیرهای سیار که با کابین و وزنه تعادل در حرکت هستند ، بایستی با ستون های ( سکوهای) حداقل نیم متر ارتفاع که در پایین ترین حد حرکت کابین و وزنه تعادل (در چاهک) تعبیه شده اند تماس حاصل نمایند .

۱۵ – در هر صورت هنگام نشستن کابین روی ضربه گیرها بایستی فضای مناسب در چاهک بعنوان جان پناه وجود داشته باشد.

نوشته‌های پیشین روش نصب آسانسور

نوشته‌ی بعدی لحظه درگیرشدن پاراشوت آسانسورباسرعت ۵متربرثانیه

پاسخ دهید

 

 

انواع درب طبقه آسانسور

انواع درب طبقه آسانسور

 

    لولایی

 

    درب های لولایی ساده ترین وارزان ترین نوع درب طبقه است.درب های لولایی به فضای بسیار کمی از نظر عرض درب نیاز دارند زیرا شامل فقط یک درب ویک چارچوب ساده است.

 

    معایب درب های لولایی:

    الف)عدم کنترل زمان باز وبسته شدن است که این مورد در چرخه رفت وبرگشت آسا نسور تاثیر زیادی گذاشته وباعث افزایش زمان ترافیک ساختمان می گردد.

    ب)باز کردن این درب ها برای افرادی که سوار ویلچر هستند یا افراد سالمند ومعلولین مشکل است.

    پ)با زاویه 90درجه نسبت به دیوار باز می شوند و در نتجه با عث مسدود شدن راهرو می گردند.

 

    عرض ابعاد درب های لولایی(سانتیمتر):

    الف)70

    ب)80

    پ)80

    اجزا درب های لولایی:

    چارچوب، لته،  دستگیره، لولاها، دیکتاتور و کنتاکت  قطعات تشکیل دهنده یک درب لولایی هستند.

 

    درب لولایی اسانسور

    تلسکوپی ( از یک طرف بازشو )

    درب-تلسکوپی-اسانسوردرب تلسکوپی آسانسور

    سانترال ( از وسط بازشو )

    درب-سانترال-آسانسوردرب سنترال

    درب های آکاردئونی

 

درب کابین آسانسور

 

درب هایی که روی کابین نصب می شوند و مانند درب طبقات انواع مختلفی ( تلسکوپی، سانترال و … ) دارند. تمام قطعاتی که در درب اتوماتیک طبقه وجود دارد به علاوه مکانیزم باز و بسته شدن درب که خود شامل قطعات مختلفی مثل موتور سردرب، درایو و قرقره ها و تسمه می باشد.

انواع درب از لحاظ مکانیکی

 

    درب ساده ( درب طبقه لولایی و کابین بدون درب )

    نیمه اتوماتیک

    تمام اتوماتیک

    چارچوب، لته ها، سیل درب، کفشک ها، کنتاکت قطعات یک درب اتوماتیک هستند.

 

انواع درب از لحاظ الکتریکی

 

درب هایی که دارای موتور و همچنین درایو کنترل می باشند و درب هایی که فاقد آنها هستند.

نحوه عملکرد درب اتوماتیک آسانسور

 

در درب های اتوماتیک، مکانیزمی روی درب کابین وجود دارد که وظیفه آن علاوه بر باز و بسته کردن درب کابین، باز و بسته کردن درب طبقات نیز می باشد.

تجهیزات کابین آسانسور

1-ابتدا پاراشوت چپ یا راست را در زیر یوک پایین در محل جای کفشک با پیچ و مهره ی ۱۲ بسته شود برای این منظور مرکز تا مرکز سوراخ روی بدنه ی پاراشوت ۱۷ سانتی متر در نظر گرفته شد (براساس کفشک های رایج در بازار).

پاراشوت ها از جهتی باید زیر کابین نصب شود که فک های پاراشوت به سمت پایین شود.

2-فاصله ی بدنه ی پاراشوت ها از لبه ی ریل ها نباید کمتر از ۱/۵ میلی متر و بیشتر از ۳ میلی متر باشند.

نصب کفشک آسانسور

3-در این مرحله فک های پاراشوت را با دست به سمت بالا فشار می دهیم تا فک های پاراشوت با ریل درگیر شود و بعد کفشک ها را در زیر پاراشوت نصب می کنیم . بعد از آزاد کردن فک ها میبایست ریل دقیقا وسط فک های پاراشوت قرار بگیرد.

4-نصب قوطی ۲/۵*۲/۵در این مرحله جا قوطی ها را از پشت پاراشوت ها باز کرده و فاصله پشت تا پشت پاراشوت ها را اندازه گرفته و از این اندازه به دست آمده یک سانت کمتر قوطی ۲/۵*۲/۵ را می بریم و بهمراه جا قوطی ها در پشت پاراشوت ها نصب می کنیم.

بعد از نصب قوطی باید توجه داشت که قوطی در جای خود خلاصی داشته باشد.

 

 

یوک کابین آسانسور

نصب دسته پاراشوت آسانسور

5-روی فک های هرپاراشوت سوراخی تعبیه شده که توسط پیچ آلنی موجود بر روی یکی از این فک ها دسته پاراشوت به یکی از این فک ها متصل می شود (بستگی به سیم بکسل گاورنر دارد ) طرف دیگر دسته پاراشوت پیچ نمره ۱۲ وجود دارد که به یکی از سوراخ های یوک بالا یا پایین بسته می شود

(بستگی دارد دسته پاراشوت بلند یا کوتاه باشد) و فنری در زیر این پیچ موجود می باشد که می بایست توسط بست زیر فنر تنظیم شود به طوری که در حالت عادی این فنر فک های پاراشوت را به سمت پایین تحت فشار قرار دهد.

چاه آسانسور

چاه آسانسور:

این فضا قسمتی یا تماما پوشیده است و از کف چاله تا سقف ( کف موتورخانه ) ادامه دارد در این فضا کابین و وزنه تعادل حرکت می کنند و شامل ریلهای راهنما برای کابین و وزنه تعادل و درهای طبقات و ضربه گیر در کف چاه می باشد .

• دیواره های چاه آسانسور باید بدون شکاف باشند،تنها جاهای باز مجاز،درب های طبقات،دریچه های بازدید و سوراخ های محل عبور سیم بگسل ها و کابل های برق و فرمان می باشند.

• دیواره های جانبی و سقف چاه آسانسور باید مقاومت مکانیکی کافی برای عملکرد ترمز ایمنی(پاراشوت)داشته باشد.

• چاه باید دارای روشنایی مناسب در هر طبقه بوده و هوای داخل آن قابل تهویه ی طبیعی باشد.

• هیچ وسیله ای غیر از تجهیزات آسانسور نباید از چاه آسانسور عبور کند.

• حداقل ابعاد چاهک و موتورخانه بایستی متناسب با ظرفیت و سرعت آسانسور در نظر گرفته شود.

موتورخانه آسانسور:

۱- بهترین محل برای موتورخانه در بالای چاه آسانسور است هر چند که ممکن است بدلیل پاره ای محدودیتها ، موتورخانه در پایین یا کنار چاه آسانسور باشد ، فضای موتورخانه باید به اندازه ای باشد که امکان جای دادن تجهیزات فضای مناسب جهت تردد ایمن افراد مجاز و تعمیرات احتمالی را دارا باشد .

۲- ابعاد موتورخانه باید طبق نقشه ها طراحی و اجرا گردد .

درصورت عدم امکان لحاظ هریک از این ابعاد در طراحی موتورخانه ، موارد زیر باید رعایت شود :

الف – حداقل فضای با ز در جلوی تابلوهای کنترل آسانسور ۷۰۰ میلی متر باشد .

ب – حداقل فضای باز در اطراف تجهیزات ثابت ۵۰۰ میلی متر باشد .

ج – حداقل فضای باز در اطراف تجهیزات در حال چرخش ۶۰۰ میلی متر باشد .

د – حداقل ارتفاع موتورخانه از محل استقرار ماشین آلات ۱۸۰۰ میلی متر باشد .

ه – حداقل ارتفاع از روی قطعات درحال چرخش تا زیر سقف موتورخانه ۳۰۰ میلی متر باشد .

و – درصورتیکه اختلاف ارتفاع بین سطوح داخل موتورخانه بیش از ۵۰۰ میلی متر باشد سطح بالاتر باید با نرده محصور شود و برای دسترسی به آن نردبانی یا پلکانی تعبیه شود .

• سیستم محرکه و قطعات گردنده بایستی در اتاق ویژه ای با دیوار و سقف و درب های محکم که تنها می تواننددر دسترس افراد مسئول قرار گیرد باشد.

• موتورخانه نباید حاوی هر گونه وسائلی غیر از تجهیزات آسانسور باشد،مگر وسایل روشنایی_تهویه هوای موتورخانه و وسایل اطباء حریق.

• موتورخانه باید در مقابل بارها و نیروهایی که در معرض آن قرار می گیرد مقاوم باشد،گرد و غبار را به خود جذب نکند و کف آن لغزنده نباشد.

• ابعاد موتورخانه باید به اندازه ای باشد که سرویس و دسترسی به کلیه ی تجهیزات داخل آن آسان و ایمنی پرسنل نیز تامین شود.ارتفاع زیر سقف آن از روی سقف چاه حداقل ۱/۸ متر باشد.

• یک یا چند قلاب باید جهت بالا بردن تجهیزات سنگین هنگام نصب یا در مواقع تعمیر در سقف موتورخانه تعبیه شود.

• درب ورودی موتورخانه با حداقل عرض ۰/۶ متر و ارتفاع ۱/۸ متر باشد.دریچه ها با حداقل ابعاد ۰/۸*۰/۸ متر و دارای بار حداقل دو نفر (حدود۲۰۰۰ نیوتن)و همچنین قفل دار بوده و بدون کلید از داخل باز شود.

ریل های راهنمای آسانسور:

اجزایی صلب هستند که برای هدایت کابین و یا وزنه تعادل تعبیه می شود .

• کابین و وزنه تعادل بایستی هر کدام بوسیله حداقل دو ریل راهنمای سخت،هدایت شوند.

• توان و هستحکام ریل ها،متعلقات و اتصالات آنها باید جهت تحمل نیروهای ناشی از عملکرد ترمز ایمنی(پاراوشوت)و همچنین انحنا و پیچشهای ناشی از بار نا متعادل داخل کابین،کافی باش

• ریل های راهنما باید به گونه ای به براکت ها و سازه ساختمان ها محکم شوند که اثرات نا مطلوب ناشی از نشست ساختمان یا انقباض بتن ، به صورت خود کار یا با تنظیم ساده ای قابل جبران باشد .

• جوشکاری ریل ها به همدیگر یا به براکت ها و ساختمان ممنوع می باشد

فضای مورد نیاز جهت موتورخانه آسانسور

مهم‌ترین بخش مربوط به طراحی چاه آسانسور یعنی فضای مورد نیاز سیستم آسانسور را مورد بررسی قرار خواهیم داد. اگرچه به دلیل گستردگی مبحث آسانسور در ظرفیت‌ها و سرعت‌های مختلف و نیز کاربردی و تنوع در طراحی متداول‌ترین نوع آسانسور یعنی آسانسور با یک در، کابین و وزنه تعادل .

فضای مورد نیاز سیستم آسانسور

فضای مورد نیاز سیستم آسانسور فضای مورد نیاز آسانسور به چند دسته تقسیم می شود

1. فضای مورد نیاز در مقطع افقی (عرض و عمق چاه(
2. فضای مورد نیاز در مقطع عمودی (از کف تا سقف چاه(
3. فضای مورد نیاز در موتورخانه

هر یک از بخش‌های فوق را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می‌دهیم تا بتوانیم ابعاد مناسب جهت آسانسور با ظرفیت و سرعت موردنظر را به دست آوریم.

فضای مورد نیاز در مقطع افقی آسانسور

کابین آسانسور

وزنه تعادل اسانسور

ریل راهنمای کابین آسانسور

آسانسور

عرض مورد نیاز جهت نصب در آسانسور

عرض نیمه اتوماتیک برای نصب آسانسور

عرض تمام اتوماتیک برای نصب آسانسور

سه عامل متغیر در عمق چاه تاثیرگذار است:
 عمق کابین: طبق حدول ارائه شده ابعاد کابین هشت نفره معادل (عمق) ۱۴۰ (عرض) ۱۱۰ سانتیمتر می‌باشد که عمق کابین ۱۴۰ سانتیمتر است.
فضای اشغال شده توسط در آسانسور: در اتوماتیک سانترال ۲۰ سانتیمتر از فضای عمق چاه را اشغال می‌نماید.
فضای مورد نیاز جهت عبور وزنه تعادل، حدود ۳۰ سانتیمتر است.
بنابراین حداقل عمق چاه معادل ۱۹۰=۳۰+۲۰+۱۴۰ سانتیمتر خواهد بود.
ب- محاسبه عرض چاه مورد نیاز:
دو عامل تعیین کننده عرض چاه آسانسور است:

a- عرض کابین و فضای مورد نیاز جهت نصب ریل‌ها
b- عرض و نوع در آسانسور که پس از محاسبه عرض مورد نیاز در هر دو مورد اندازه بزرگ‌تر را به عنوان عرض چاه انتخاب می‌نماییم.

عرض چاه مورد نیاز با توجه به عرض کابین

عرض کابین طبق جدول ۱۱۰ سانتیمتر است.
    فضای لازم جهت نصب ریل‌ها در هر طرف ۲۰ سانتیمتر است. بنابراین عرض چاه مورد نیاز معادل ۱۵۰=۴۰+۱۱۰ سانتیمتر خواهد بود.
عرض چاه با تو جه به عرض و نوع در آسانسور

چون عرض نوع بازشوی در آسانسور از نوع مرکزی ۸۰ سانتیمتر است طبق فرمول ارائه شده خواهیم داشت ۱۸۰=۲۰+(۸۰×۲)=۲۰+A2= عرض چاه، با توجه به موارد (۱) و (۲) عرض چاه مورد نیاز ۱۸۰ سانتیمتر خواهد بود.
در نتیجه ابعاد چاه مورد نیاز برای یک آسانسور با سرع بالا با ظرفیت هشت نفر و در تمام اتوماتیک سانترال به عرض ۸۰ سانتیمتر معادل (عمق) ۱۸۰ × (عرض) ۱۹۰ خواهد بود.

فضای مورد نیاز در مقطع عمودی آسانسور

چاهک (Pit)
این ارتفاع را با P نشان می‌دهیم (چاهک در چاه آسانسور به جهت تامین فضای جان پناه برای سرویسکار آسانسور و نصب برخی تجهیزات از قبیل ضربه گیر یا بافر و… تعبیه می‌گردد

طول مسیر حرکت آسانسور

مسیر حرکت آسانسور از کف پایین ترین توقف آغاز و تا کف بالاترین توقف ادامه می‌یابد و بنابراین با توجه به ارتفاع و تعداد طبقات ارتفاع طبقه آخر در محاسبه طول مسیر حرکت لحاظ نمی‌گردد.
به عنوان مثال طول مسیر حرکت را در یک ساختمان هفت طبقه با ارتفاع طبقات (کف تا کف) ۴/۳ متر محاسبه می‌نماییم. با توجه به آغاز حرکت آسانسور از کف پایین ترین طبقه یعنی طبقه اول و اتمام حرکت آن در کف بالاترین طبقه در طبقه هفتم ارتفاع طبقه هفتم به عنوان مسیر حرکت محاسبه نمی‌گردد و تنها شش طبقه به عنوان طول مسیر (Travel) محاسبه می‌گردد یعنی ۲۵/۸=۴/۳× ۶ متر
این ارتفاع را با OH نشان می‌دهیم. فاصله کف بالاترین توقف تا زیر سقف چاه آسانسور بالاسری یا overhead نام دارد. این فضا نیز به عنوان جان پناه برای تکنسین آسانسور و یا بازرس در هنگامی که کابین آسانسور در بالاترین حد ممکن خود در چاه قرار می‌گیرد تعبیه می‌گردد.
نحوه محاسبه این ارتفاع قدری به تفصیل می‌انجامد که در اینجا تنها به ارائه جداولی که متناسب با سرعت و ظرفیت‌های متفاوت و نیز نوع کاربری و ارتفاع کابین آسانسور ارتفاع بالاسری را تعیین می‌نماید، بسنده می‌نماییم.

ارتفاع روی سقف چاه تا زیر سقف موتورخانه

این ارتفاع بر طبق استاندارد حداقل ۱/۸ متر در نظر گرفته شده است که با توجه به متوسط قد افراد ارتفاع مناسبی جهت ایستادن در روی سکوی موتورخانه در حین کار است.

فضای مورد نیاز جهت موتورخانه آسانسور

معمولا موتورخانه آسانسور در بالای چاه آسانسور ساخته می‌شود که در آن تجهیزاتی از قبیل موتور گیربکس، تابلو فرمان، تابلوی برق سه فاز نصب می‌گردد.
ارتفاع موتورخانه با لحاظ نمودن بالا آمدن سکوی موتورخانه جهت تامین فضای بالاسری و از روی سکو به دلیل تامین ارتفاع ۱/۸۰ تا زیر سقف موتورخانه از کف تا پشت بام تعیین خواهد گردید.

گالوانیزه چیست؟

گالوانیزه چیست؟

هنگامی که تصمیم به ساخت خانه،انبار،گاراژ یا سازه های بزرگ میگیرید و به دنبال متریالی برای ساخت آن هستید که بادوام و مقرون به صرفه باشد فولاد گالوانیزه بهترین گزینه است. گالوانیزه در دسته قوی ترین مصالح ساختمانی قرار دارد و شما میتوانید ساختمان خود را با رنگ های متنوع گالوانیزه بسازید. ساختمان های گالوانیزه را میتوان با سازه های از پیش ساخته شده ساخت که بسیار دقیق تر هستند و در کارخانه ساخته میشوند.  گالوانیزه بیشترین کاربرد را در صنعت ساختمان دارد و بعد از آن بعنوان ماده اصلی در ساخت بدنه خودرو از آن استفاده میشود.

ساخت و ساز با چوب یا گالوانیزه؟

گالوانیزه پیچ و تاب های چوب را ندارد و نیازی به برش دادن نیست زیرا در هر اندازه ای قابل سفارش است. خورده و شکسته نمیشود و در برابر باد و باران و حشرات مقاوم است. وزن گالوانیزه از چوب کمتره و به جای میخ از گل میخ استفاده میشود.

 مزایای ساختمان های گالوانیزه

_دوام طولانی

_مقاوم در برابر زنگ زدگی

_باران و سایر عوامل نمیتواند به آن نفوذ کند

_مقرون بصرفه و قابل بازیافت میباشد

_هزینه نگهداری ندارند

معایب گالوانیزه

_لوله هایی که از گالوانیزه ساخته میشوند خطرات زیست محیطی بهمراه دارند

_گالوانیزه هنگام ترکیب با فلز برنج مقاومت ضدزنگ خود را از دست میدهد

_گالوانیزه و مس نباید با هم ترکیب شوند زیرا واکنشی شیمیایی را ایجاد کرده که اتصالات را تضعیف میکند

عملیات گالوانیزاسیون در ورق گالوانیزه

زمانیکه ورق فولادی را با فلز روی می پوشانند ورق گالوانیزه ایجاد می شود. لازم است بدانید که اگر پوشش روی از روی این ورق آهنی برداشته شود باز هم این ورق زنگ نخواهد زد. به همین دلیل قیمت ورق های گالوانیزه بالا است. در گالوانیزاسیون، فلز فاسد شدنی را در مذاب یک فلز فاسد نشدنی قرار می دهند تا سطح آن توسط فلز فاسد نشدنی پوشیده شود. در واقع با این روش فلزات فاسد شدنی را در برابر خوردگی و زنگ زدگی مصون می کنند. محصولات فلزی را می‌توان از دو روش در برابر زنگ‌زدگی مقاوم کرد. ۱- پوشش کویل ۲- رنگ کردن .

 

گالوانیزه به روش غوطه ور شدن به صورت فرایندی انجام می شود و شامل چند مرحله است. پیش از هرکاری مسئول فنی سطح قطعه آهنی یا فولادی را تمیز و چربی زدایی می کند و پس از اسیدپاشی مجدد آن ها را شستشو می دهد. معمولا برای اینکه روی و آهن در فرایند گالوانیزه بهتر ترکیب شوند از محلول های کمکی استفاده می شود. در انتها و پس از غوطه ور شدن آهن در مواد مذاب کیفیت آن بررسی و کنترل می شود.

تفاوت ریل نورد گرم با ریل نورد سرد

نورد گرم:

در نورد گرم شمش پـس از رسیدن به درجه حـرارت مورد نظر (برای نورد ریل آسانسور دما باید معمولا بالاتر از 800 الی1100 درجه سانتیگراد باشد.) در کوره‌های نورد از بین چند مجموعه غلطک در حال چرخش عبور نموده و با کاهش متوالی مقطع نهایتا به فرم مورد نظر تبدیل می شود.

نورد سرد:

در نورد سرد هدف کاهش ضخامت ورق تحت فشار بسیار زیاد است. از ویژگی های این نوع نورد که معمولا در دمای محیط کار و حداکثر تا 200 درجه سانتیگراد انجام می شود می توان به افزایش سختی مواد ریل، افزایش نابجایی در ساختار کریستالی و افزایش تنش تسلیم (اشاره نمود در نورد سرد اکسیداسیون، تلورانس کمتر و پرداخت سطح بهتری حاصل می شود. (برخلاف نورد گرم که دارای پوشش اکسیدی است.) روغن کاری راحت تر انجام می گیرد.

به طور خلاصه ریلی که با نورد سرد تهیه شده باشد از کیفیت و مرغوبیت بهتری برخوردار بوده و به همین جهت قیمت آن نسبت به ریل نوردگرم گران تر می باشد

نکات مهمی در مورد ریل های آسانسور:

اگر ریل ابتدایی روی زمین کف چاه قرار گیرد با توجه باینکه ساختمان طبق عادت، در طول زمان مقداری نشست دارد، در اثر نشست و فشار وارده ریلهای آسانسور دچار قوس می شوند لذا باید دقت شود که در زمان نصب پایه ریل آسانسور فاصله مناسبی با کف چاه داشته و با زمین تماس نداشته باشد.

در زمان حمل و جابجایی ریلها آنها را با فاصله از زمین رها نکنید

حتما برای نگهداری ریلها از چوبهای جهار تراش یک اندازه و با فواصل نزدیک در زیر ریلها استفاده شود.

ریلها را هیچگاه مستقیما" بر روی زمین قرار ندهید.

از قرار دادن وسائل سنگین بر روی ریلها جدا" خودداری نمائید.

گاهی ممکن است در اثر جابجایی و حمل ریلها، قسمت لبه های طرفین  دو سرریلها (شیارهای نر و ماده و لبه های ریل) دچار زدگی و زائده شود، این زائده ها باید بوسیله سوهان نرم و با دقت برطرف گردد. به طوریکه در زمان نصب ریلها بر روی هم هیچگونه شکافی در بین لبه ریلها وجود نداشته باشد

کته ای که اکثراً به اشتباه آن را بیان می کنند این است که ریل نورد گرم اصلاً عملکرد خوبی ندارد و نیز از لحاظ امنتیتی خصوصاً هنگام پاراشوت مشکل ایجاد خواهد کرد.اما باید بگوییم که اینگونه نیست !!

درست است که ریل های نورد گرم و سرد بسیار متفاوت می باشند. اما اینگونه نیست که ریل نورد گرم در نحوه عملکرد دارای مشکل باشد.

1- تیغه ریل:

در ریل نورد گرم روی تیغه ریل رده های ماشین کاری به عمق حدودی 2 میلی متر در سرتاسر تیغه ریل به چشم می خورد اما در ریل نورد سرد تیغه ریل بدون ماشین کاری است و یکنواخت است و به جای رده های ماشین کاری، روی آن دانه دانه است که عمق کمتری دارند.

2- سختی:

سختی تیغه ریل های نورد گرم در حدود 130 برینل است در حالیکه سختی تیغه ریل های نورد سرد در حدود 200 برینل می باشد. از لحاظ کارآیی هیچ تفاوتی با هم ندارند فقط پس از پاراشوت کردن آسانسور، ریل نورد گرم آسیب بیشتری خواهد دید.

3- عمر مفید:

ریل های نورد سرد با توجه به اینکه سختی بالاتری نسبت به ریل های نورد گرم دارند، دارای عمر حدود 2 برابر نسبت به ریل های نورد گرم می باشند

 

 

 

کنترل آسانسور با تلفن همراه

در دنیای امروز، تقریباً عده بیشماری از صاحبان گوشی‌های تلفن همراه، سعی دارند تا با استفاده از برنامه‌ها (اپلیکیشن‌ها) و توانایی‌های آن، کنترل بخش‌های مختلف پردازشگر در دستگاه‌های گوناگون را در دست گیرند. یکی از کاربرد‌هایی که این فناوری؛ امروزه در سرتاسر جهان دارد، کنترل از راه دور انواع آسانسورها توسط تلفن‌های همراه (برنامه‌های اندروید) است. امروزه بسیاری از کاربران و استفاده کنندگان از آسانسورها، در مواقع خاص، برای سهولت در استفاده، ایمنی بیشتر و صرفه‌جویی در زمان، از سیستم کنترل آسانسور با تلفن همراه بهره می‌گیرند.

با توجه به مطالبی که در سطرهای پیش گفته شد، اگر در نظر بگیریم که می‌توان با استفاده از تلفن همراه، آسانسورها را به کار انداخت و یا از نظر برنامه‌ریزی زمانبندی کرد، مطمئناً می‌توانیم بگوییم که از تلفن‌های همراه همچنین می‌شود برای کنترل و کار با سایر فرایندها و دستگاه‌ها نیز استفاده کرد. پس به راحتی می‌شود گفت، به طور کلی، با استفاده از تلفن همراه و به کارگیری یک برنامه واحد تحت اندروید و یا دیگر پردازشگرهای تلفن همراه، می‌توانیم علاوه بر آسانسورها، دستگاه‌های مورد استفاده دیگر را نیز، در کل ساختمان‌ها، خانه‌ها، کارخانه‌ها و یا هر جای دیگری که با آن سروکار داریم کنترل کنیم.

با تجزیه و تحلیل راه‌های تماس با آسانسور، و همینطور مواردی که در ارتباط نیاز داریم، به نکاتی مانند: تماس منظم، تماس اورژانسی، تماس صوتی و همچنین وجود یک رابط به عنوان پیوند بین تلفن‌های هوشمند و صفحه کنترل آسانسور روبرو خواهیم شد. می‌توانیم به این صورت توضیح دهیم که برای برقراری ارتباط به برنامه‌ای بر روی تلفن همراه نیاز خواهد بود، که کنترل پنل هوشمند آسانسور، به وسلیه آن انجام می‌گیرد، به این صورت که با بکار گرفتن این برنامه به عنوان رابط، از بیرون آسانسور، سیگنال‌ها (دستور) فرستاده می‌شوند و سیگنال‌های فرستاده شده به صفحه کنترل اصلی آسانسور می‌رسند که این مراحل، منجر به اجرای دستور توسط آسانسور می‌گردد.

مزایای استفاده از سیستم کنترل آسانسور با تلفن همراه

اگر چنین روشی برای ایجاد کنترل بر روی آسانسورها پیاده شود، می‌توان امیدوار بود که در بسیاری از موارد، زمان انتظار به حداقل خود برسد. به طور مثال؛ در یک بیمارستان که استفاده از آسانسور یک حالت اورژانسی دارد، با استفاده به شکل کنترل از راه دور، می‌توان با برنامه زمانی یا رزرو در موارد اورژانسی، دیگر نیاز به انتظار کشیدن برای رسیدن آسانسور نباشد که در این صورت به شکل قابل توجهی، می‌توانیم در هدر رفتن وقت صرفه جویی کنیم.

شیوه کنترل آسانسور با تلفن همراه

کنترل آسانسور به وسیله تلفن همراه و از راه دور، در نگاه نخست، با توجه به عملکرد آسانسورها به عنوان یک فرایند در دنیای امروز، عمل پیچیده‌ای به نظر نمی‌رسد. با این حال باید اشاره کرد که ممکن است در عین سادگی پیچیده نیز باشد. این پیچیدگی‌ها به عواملی مثل؛ تعداد طبقات ساختمان بستگی دارند. با در نظر گرفتن اینکه هر طبقه باید حداقل چهار سنسور داشته باشد، ۱. عملکردهایی که از قبل متوقف می‌شوند (توقف نرم)، ۲. توقف نهایی، ۳. مرکز آسانسور در خروجی و ۴. تعیین سطح همکف. بدیهی است که این امر؛ یک فرایند پیچیده بوجود می‌آورد و متناسب با این مسائل و همچنین، با افزایش تعداد طبقات پیچیده تر نیز می‌شود. پنل کنترل (رابط یا برنامه) برای  آسانسورها در ساختمان‌هایی با تعداد طبقات زیاد، باید دارای یکPLC  (کنترل کننده منطقی قابل برنامه ریزی) باشد، که اطلاعات ساختمان، طبقات، بخش‌های مختلف، و همچنین سیستم‌های ایمنی آسانسور، بر روی آن تعریف شوند.

پس می‌توان گفت که کنترل پنل، با ورودی‌ها و خروجی‌های دیجیتال کار می‌کند. اگرچه برخی از سیگنال‌ها به صورت آنالوگ دریافت می‌شوند، که با انجام انزوای گالوانیک به کمک رله، آنها نیز، به سیگنال‌های دیجیتال تبدیل می‌شوند. در ادامه باید افزود که دکمه‌های مکالمه قرار داده شده در داخل و خارج آسانسور نیز به همین شکل و از طریق ارسال سیگنال، از طرف رابط یا برنامه‌ای که بر روی تلفن همراه است، کار می‌کنند. آنها نیز در همان صفحه کنترل اصلی آسانسور جای گذاری می‌شوند.

با در نظر گرفتن این واقعیت که مدارهای الکترونیکی به صورت گالوانیکی از هم جدا می‌شوند، می‌توان نتیجه گرفت که تعداد دکمه‌های تماس برای یک طبقه نامحدود است و نحوه بسته شدن مدار الکترونیکی، تاثیری در عملکرد سیستم نخواهد داشت.

با توجه به مبحث کنترل آسانسور با تلفن همراه، که تا اینجا گفته شد، می‌توان نتیجه گرفت، کنترل آسانسور از راه دور، توسط برنامه اندروید بر روی تلفن همراه و به وسیله رابطی که خروجی‌های آن به طور موازی با ورودی دکمه‌های تماس آسانسور اتصال دارند، واقعاً امکان‌پذیر می‌شود. عملکرد چنین رابطی، تحریک سیگنال‌هایی است که صفحه کنترل آسانسور در ورودی‌های خود دریافت می‌کند. همچنین برای برقراری ارتباط بین تلفن همراه هوشمند و کنترل کننده، به یک ساختار شبکه نیز احتیاج دارد. به عنوان مثال، برای رابطPROBLEMI ، ساختار شبکه و برنامه‌ برای کنترل آسانسور از طریق برنامه اندروید مورد نیاز است.

عملکرد رابط ها

عملکرد یک رابط به دو قسمت تقسیم می‌شود. نقش قسمت اول سرور TCP و پردازش قسمت دوم است. ساختار شبکه – باید به روشی انجام شود که هر طبقه دارای نقطه دسترسی خاص خود باشد که SSID تعدادی از طبقه در آن طبقه باشد (به عنوان مثال طبقه اول باید با عنوان “۱” نشان داده شود) و همه آنها به روتر متصل شده و به کمک کابل UTP به رابط متصل می‌شود. این کار با ایجاد سیستم بی‌سیم در تلفن های هوشمند به طور خودکار برای انتخاب یک شبکه بی‌سیم با قوی ترین سیگنال انجام می‌شود و در صورت تماس با برنامه، SSID  ارسال می‌شود، یعنی شماره تماس اولیه که همان تماس گیرنده است. IV. برنامه Android – باید به گونه ای ایجاد شود که بتواند سه نوع تماس را برقرار کند: تماس معمولی، تماس اورژانسی و تماس صوتی. علاوه بر این، باید همه چیز را به آدرس IP و پورت سرور TCP واقع در رابط ارسال کند. با تماس معمولی، برنامه باید دکمه ای داشته باشد که “Call the lift”  نامیده می‌شود و هنگامی که دکمه فشار داده می‌شود، نام SSID را از نقطه دسترسی که اتصال بی‌سیم تلفن هوشمند به آن متصل است می‌گیرد و آن را به رابط هدایت می‌کند که اطلاعات را پردازش و با آسانسور تماس می‌گیرد. با توجه به تماس اورژانسی، این دسترسی ابتدا به کاربران واجد شرایط  داده می‌شود. کد تولید شده توسط اپراتور دریافت می‌شود تا آن را در برنامه وارد کند تا حالت اولویت را باز کند. عملکرد حالت اولویت این است که کاربر می‌تواند با آسانسور تماس بگیرد و منتظر حالت قفل شده بماند. برای سایر کاربران تا زمانی که دستور با همان برنامه ارسال شده باشد؛ کاربر می‌تواند به طبقه ای که می‌خواهد برود. در این حالت رابط باید پروتکل داخلی خود را داشته باشد زیرا برنامه ها به طور متوالی در میکروکنترلر اجرا می‌شوند. کاربر با ورود به حالت اولویت با شناسه به وی اختصاص می‌یابد و فقط کاربر دارای این شناسه قادر به استفاده از آن خواهد بود.

عبارت “قفل آسانسور” به موارد زیر اشاره دارد

اگر اولویت تماس را با آسانسور برقرار کنیم، رابط برای روشن کردن گزینه “STOP” سیگنالی به صفحه کنترل ارسال می‌کند (این گزینه در آسانسورها موجود است – هنگامی که آنها به طور منظم کار می‌کنند و توسط هر کسی حتی بدون دسترسی به برنامه قابل استفاده است) و با انتخاب طبقه کاربر یا در صورت منتفی شدن، به طور خودکار خاموش خواهد شد. هنگامی که کاربر تماس با آسانسور را با اولویت و دکمه “تماس با آسانسور” برقرار می ‌کند، در صفحه نمایش تلفن همراه باید صفحه کلید به تعداد طبقات ساختمان ظاهر شود و کاربر هنگام ورود به آسانسور باید روی طبقه مورد نظر خود کلیک کند.

تماس صوتی آسانسور

اگر بخواهیم یک تماس آسانسور به شکل صوتی برقرار کنیم، به یک سرور TCP دیگری نیاز داریم که می‌تواند به عنوان یک برنامه در رایانه رمزگذاری شود و نقش اصلی آن برای فیلتر کردن کلمات باشد. سرور این کلمات را به عقب تغییر می‌دهد؛ به این ترتیب که برنامه آن شماره را به عنوان تماس به رابط هدایت می کند. نتیجه گیری در تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که ما می‌توانیم هنگام انتظار آسانسور را با برقراری تماس در حالی که به سمت آن حرکت می‌کنیم کوتاه کنیم. واقعیت مهم دیگر این است که می‌توان بدون هیچ گونه سرمایه گذاری اضافی؛ با تغییر بر عملکرد سیستم کنترل آسانسور، چنین رابطی را روی صفحه کنترل آسانسور موجود نصب کرد.

مزایای استفاده از کنترل آسانسور با تلفن همراه

1. باعث عملکرد ایمن تر می‌شود.
2. افزایش ایمنی و بهداشت در آسانسورها را با کاهش تماس فیزیکی افزایش می‌دهد.
3. سهولت کاربرد این سیستم، تعامل کاربر و آسانسور را با انتخاب گزینه ای برای ارائه خدمات راحت، جدید و راه حل‌هایی که در آینده اضافه می شود، ارتقا می‌دهد.

شیوه کار سیستم کنترل از راه دور آسانسور با تلفن همراه:

1. کد را اسکن کنید. QR
2. بارگیری کنید. (iOS یا Android)را از فروشگاه Schindler ElevateMe برنامه
3. کد در جلوی آسانسور را با برنامه اسکن کنید. QR باید
4. مکان و تجهیزات را شناسایی می‌کنید. QR با اسکن کد
5. طبقه مبدا را انتخاب کنید.
6. طبقه مقصد را انتخاب کنید.

سپس، صفحه ای در برنامه ظاهر می‌شود و تعداد طبقات را نشان می‌دهد. مسافر به سادگی طبقه مورد نظر را انتخاب می‌کند، وارد آسانسور می شود و بدون اینکه به چیزی دست بزند به مقصد می‌رسد.

 (کابین آسانسور در حال حرکت، باز شدن درها و غیره).