جهت نصب آسانسور، ارتفاع مورد نیاز از کف چاهک تا سطح معماری اولین توقف آسانسور (همان عمق چاهک) حداقل باید ۱6۰ سانتی‌متر باشد. این ارتفاع، حداقل فضای لازم جهت نصب قطعاتی از جمله بافر ها (ضربه گیرها) و سکوی زیر آن ها و کف ستون های مرتبط با آن‌ها، ستونک زیر ریل راهنما و کف ستون های زیر شاسی های آسانسور خواهد بود و همان طور که قبلاً ذکر شد، می‌توان به عنوان جان پناهی برای نصابان و تعمیرکاران هنگام سقوط ناگهانی آسانسور نیز از این فضا بهره برد. هنگامی‌که سرویس کار آسانسور جهت سرویس های دوره ای نگهداری یا تعمیرات به چاله آسانسور مراجعه می‌کند، اگر به طور اتفاقی آسانسور حرکت نماید، سرویس‌کار می‌تواند از فضای جان پناه جهت نجات جان خود استفاده نماید.البته نصب پریز و چراغ در فاصله cm40 از کف چاهک برای مواقعی که تعمیرکاران برای تعمیرات به داخل چاهک می‌روند نیز الزامی است.
رای اجرای چاه آسانسور که در واقع بخشی از فونداسیون محسوب می‌شود، معمولاً ۱۰ سانتی متر بتن مگر و ۳۰ سانتی متر آرماتور بندی و بتن ریزی در نظر گرفته می‌شود. در هر صورت همان طور که گفتیم، ارتفاع باقیمانده کف چاه آسانسور پس از بتن ریزی تا کف تمام شده اولین توقف، حداقل باید ۱6۰ سانتی‌متر شود. بنابراین حداقل باید به ارتفاع 200 سانتی متر، خاک برداری نمود تا بتوان این فضا را ایجاد کرد.
پس از اجرای بتن مگر، شبکه آرماتور بندی چاهک انجام می‌شود. با توجه به نوع آرماتور بندی، چاهک می تواند متصل به فونداسیون یا منفصل (جدا) باشد. در صورتی‌که برای دیواره‌های اطراف چاهک، از دیوار آجری استفاده شده باشد، عملکرد کف چاهک، منفصل از فونداسیون خواهد بود؛ چون دیوار آجری نمی‌تواند هنگام نیروهای جانبی چندانی از چاهک به فونداسیون منتقل کند. اما اگر تمام دیوارهای اطراف چاهک، شبکه آرماتور پیوسته با کف چاهک داشته باشد.
در این مرحله پیش بینی چاه ارت (اتصال زمین برای سیستم برق آسانسور جهت تخلیه بارهای الکتریکی) و نیز یک لوله پلیکا 63 در کف چاهک، جهت انتقال آب های سطحی که به طور تصادفی در داخل چاهک ریخته می‌شود، ضروری است.
پس از آرماتور بندی (قبل از بتن ریزی) باید مطابق نقشه های اجرایی، چاه ارت، لوله پلیکا و کف ستون ها به همراه بولت ها و مهره های لازم جهت مهار شدن در بتن را در کف چاهک قرار دهیم.
- ۰۰/۱۱/۱۹