مقایسه انواع آسانسورهر آسانسور دارای یک چاه آسانسور است. دو دستگاه آسانسور به دو فضای چاه نیاز دارد. اگر دو کابین آسانسور از یک چاه مشترک همزمان استفاده کنند. به این آسانسور دوقلو یا Twin elevator گویند. به عبارتی در داخل چاه مشترک دو کابین و دو وزنه تعادل و در موتورخانه دو دستگاه موتوربرقی وجود دارند.شبیه آسانسور دوبلکس دارای مدار فرمان مشترک بوده و همزمان هر دو کابین و یا به‌تنهایی یکی از کابین‌ها می‌توانند ارائه خدمات کنند. این‌طور نیست که حتماً %۵۱ بالای چاه مربوط به کابین بالا و %۵۱ پایین چاه مربوط به کابین پایین باشد. بلکه به‌صورت شناور حتی نسبت ۸۱ به ۲۱ درصد فضای چاه مشترک هم می‌تواند مورداستفاده اشتراکی دو کابین باشد.
- کارهای ایمنی
- کاهش فاصله دو کابین از حد تعریف‌شده باعث کاهش سرعت کابین و توقف در اولین طبقه می‌شود.
- در صورت کاهش فاصله کابین بیش‌ازحد معین باعث قطع کنداکتور ایمنی و بسته شدن ترمزهای موتور
- در غیر انجام مراحل فوق پارا شوت ها عمل نموده و کابین‌ها در جهات معکوس توقف نموده حتی در این وضعیت هم دارای فاصله امنی است.
آسانسور شاتل
شاتل به معنی ماسوره چرخ‌خیاطی که حرکت رفت و برگشتی دارد. یا ماشینی که فقط ابتدا و انتها توقف داشته و بین راه ایستگاهی ندارد. در ساختمان‌های معمولی تا ۲۱ طبقه متناسب با تعداد ساکنین طبقات، از یک تا چندین آسانسور معمولی به موازی هم استفاده می‌کنند که همه این آسانسور ها به همه طبقات خدمات می‌دهند.
در طراحی آسانسور برای آسمان‌خراش این‌گونه عمل می‌کنند که طبقات مشابه و یا هر (۱۵ الی۲۱) طبقه به‌تناسب از کل طبقات آسمان خراش را به یک ناحیه تصور و تقسیم می‌کنند که به آن‌ها ناحیه یا گفته می‌شود.
برای مثال یک آسمان خراش ۶۱ طبقه را به ۳ ناحیه ۲۱ طبقه‌ای تقسیم می‌کنند و برای هر ناحیه مانند یک ساختمان معمولی طراحی می‌شود. سپس ارتباط بین هر ناحیه را با آسانسورهای شاتل به هم مرتبط می‌سازند.
بدین ترتیب مسافران در کل آسمان‌خراش با همکاری آسانسور های محلی و شاتل می‌توانند به هر طبقه موردنظر خود منتقل شوند.
مثال اول: اگر مسافری تمایل به رفتن از همکف به طبقه ۴۵ داشته باشد. از شاتل دوم (از طبقه همکف تا لابی آسمانی دوم) استفاده کرده و سپس از آسانسورهای محلی ناحیه دوم که ۵ طبقه بالاتر می‌رود استفاده خواهد کرد.
مثال دوم: برای رسیدن به طبقه ۵۸ از آسانسور شاتل سوم ) یعنی از همکف تا طبقه ۶۱ استفاده کرده و با استفاده از آسانسور های محلی ناحیه سوم دوطبقه پایین خواهد آمد؛ و یا از شاتل دوم به‌علاوه ۱۸ طبقه بالاتر از آسانسور های محلی در ناحیه سوم استفاده خواهد کرد.
خصوصیات آسانسور های شاتل
- دارای سرعت‌بالا هستند.
- در هر زون مستقل و یا در هر زون‌های غیر هم‌جوار در طبقات ابتدا و انتها توقف دارند و بین مسیر به‌هیچ‌وجه توقف ندارند.
- صرفه‌جویی در زمان و انرژی
آسانسور هوشمند
اگر چندین آسانسور مستقل مجاور هم، از یک مدار فرمان مشترک به‌منظور صرفه‌جویی در زمان و انرژی کاهش استهلاک، افزایش بهره‌وری بهره‌برداری کنند و هوشمندانه برای جابجایی مسافر به‌طور گروهی ارائه خدمات کنند. این مجموعه را آسانسورهای هوشمند گویند.
فرضاً در یک ساختمان هشت دستگاه آسانسور مجاور هم در حال کار هستند. و مسافرین بارنگ‌های مختلف برای طبقات خاصی قصد حرکت‌دارند.
روش سنتی:
مسافرین به‌صورت پراکنده و شانسی جلوی درب آسانسورها منتظر هستند و با باز شدن اولین درب آسانسور، سایر مسافرین هم تمایل به ورود به کابین رادارند. عملاً یک جو هیجانی و زرنگ‌بازی برای پیش‌دستی در سوارشدن حاکم است. شاید تعدادی از مسافرین سالخورده و خانم، چندان شانس سوارشدن به‌موقع را نداشته باشند. چه‌بسا یک کابین ۱۳ نفر با دو نفر هم به حرکت وا‌داشته شود درنهایت به نظر می‌رسد هشت دستگاه آسانسور کفاف این مسافرین را ندارد.
معایب روش سنتی:
- عملاً بهره‌وری بسیار پایین است؛ و عموماً کابین‌ها قبل از تکمیل ظرفیت استفاده می‌شوند.
- مصرف انرژی در قبال جابجایی مسافرین خیلی بالا است.
- زمان انتظار علیرغم تعداد کافی آسانسور ها زیاد و غیرقابل‌قبول است.
- استفاده از آسانسور به شانس و زرنگی و قدرت بدنی بستگی دارد و گاهی اخلاقیات انسانی فراموش می‌شود.
- با توجه به مخلوط سوارشدن مسافرین تعداد توقف‌های بین‌راهی بیشتر و وقت‌گیر است.
- هزینه بهره‌برداری و نگهداری بالا است.
- ۰۰/۱۱/۰۶