ار بافر آسانسور چیست؟
بافر آسانسور را میتوان آخرین سیستم ایمنی آسانسور در هنگام سقوط آسانسور یا افزایش سرعت نامی آسانسور دانست. هنگام پایین آمدن آسانسور زمانی که سرعت آسانسور در حدود ۱۵ درصد بیشتر از سرعت نامی باشد و هیچکدام از قطعات ایمنی آسانسور فعال نشود، بافر عمل میکند و از شدت ضربه به کابین جلوگیری میکند. بافر آسانسور بر روی بتنی ته چاهک آسانسور نصب میشود. به قسمتی بتنی که بافر روی آن قرار میگیرد سکوی کف چاه میگویند. سکوی ضربهگیر باید طبق استاندارد آسانسور نصب شوند تا از مقاومت و ایستایی مطلوب برخوردار شود. بافرهای آسانسور در راستای مرکز ثقل کادر وزنه تعادل آسانسور و کابین آسانسور نصب میشوند. حداقل ارتفاع سکوی ضربهگیر باید ۵۰ سانتیمتر باشد و دلیل این امر بوجود آمدن جان پناه برای تعمیرکاران آسانسور است. بافر بیشترین اثرگذاری را در زمان حضور تعمیرکاران یا سرویسکاران آسانسور در ته چاهک دارد.
اگر نمیدانید تفاوت چاهک آسانسور با چاه آسانسور چیست، توضیحات کلمان را در مقاله چاهک آسانسور دنبال کنید.
انواع بافر آسانسور
به طور کلی بافرها به دو نوع جذب کننده ی انرژی و مستهلککننده ی انرژی تقسیمبندی میشوند:
بافر جذب کننده انرژی AT
در این نوع بافر از فنر یا لاستیک فشرده شده برای جذب انرژی استفاده میشود. کاربرد ضربه گیر جذبکنندهی انرژی(Accumulation Type) برای سرعتهای تا یک متر بر ثانیه است. بافرهای جذبکنندهی انرژی به دو نوع ضربهگیر فنری و ضربهگیر پلی اورتان طبقه بندی میشوند.
بافر ضربه گیر فنری
این نوع ضربه گیر از قدیمی ترین نوع بافر آسانسور است. ساختمان بافرهای فنری از یک فنر مارپیچ با مقطع دایرهای تشکیل شده است. دو نوع فنری که در این نوع بافرها استفاده میشود فنر لول و فنر تخت است. در حال حاضر کاربرد این نوع از بافرها در سیستم آسانسور بسیار کم است.
بافر پلی اورتان
از این نوع بافر برای آسانسورهای با سرعت نامی پایین استفاده میشود. مادهی پلی اورتان از واکنش شیمایی پلییول و ایزوسیانات تشکیل میشود. پلی اورتان به دو نوع فومهای نرم و محکم تقسیم میشود و در صنعت آسانسور جایگاه و کاربرد بسیار خوبی دارد. فومهای محکم و سخت پلی اورتان از نظر حرارتی نیز عایق بسیار خوبی هستند.
- ۰۰/۰۸/۲۰