آشنایی با سون سگمنت

سون سگمنت، Seven Segment یا p7-Segment که نام کامل تر آن Seven Segment Display، به معنای نمایشگر هفت قسمتی است، یکی از ساده ترین نمایشگرها برای نمایش اعداد و حروف است. همان طور که از نام آن مشخص است، این قطعه دارای هفت قسمت است که نتیجۀ روشن یا خاموش بودن آنها، نمایش اعداد و حروف است. آنها در انواع و اقسام مختلف ساخته می شوند. از لحاظ تعداد ارقام (Digit)، انواع تکی، 2 تایی، 3 تایی، 4 تایی و ... موجود هستند. یک دسته بندی دیگر، آنها را در دو نوع آند مشترک و کاتد مشترک قرار می دهد. همچنین اندازه ها، جنس ها، رنگ ها و شکل های مختلفی از نمایشگرهای هفت قسمتی وجود دارد. برای مثال نمایشگرهای هفت قسمتی وجود دارند که برای نمایش زمان به کار می روند. نمونه هایی هستند که هر سگمنت آنها از چندین LED ساخته شده است. انواعی هستند که در LCDها پیاده شده اند. منظور ما از سون سگمنت در این نوشته، نمایشگرهایی همانند نمایشگرهای تصویر زیر است. این نمایشگرها دارای 7 قسمت روشن شونده برای نمایش اعداد و برخی از حروف است. البته در اغلب آنها، نقطه نیز که نشان دهندۀ ممیز عدد اعشاری است، به عنوان سگمنت هشتم وجود دارد. در نوشتۀ «راه اندازی سون سگمنت با AVR» و «راه اندازی سون سگمنت با STM32» به راه اندازی این نمایشگرها با میکروکنترلرهای AVR و STM32 پرداختیم.

تاریخچه سون سگمنت

تاریخچه اختراع این نوع نمایشگر به اوایل سال 1903 در آمریکا بر می گردد. هنگامی که Carl Kinsly روشی برای  انتقال تلگراف ها و اعداد اختراع کرد. در این روش حروف و اعداد با نوارهایی به صورت قطعه ای چاپ می شدند. F. W. Wood در سال 1908 یک نمایشگر 8 قسمتی با یک خط مورب برای نمایش عدد 4، ساخت. در سال 1910 یک نمایشگر هفت قسمتی که با لامپ های رشته ای ساخته شده بود، روی پنل علامت اتاق دیگ بخار نیروگاه استفاده شد. همچنین این نوع نمایشگر را در نمایش شماره تلفن گرفته شده به اپراتورها هنگام انتقال از شماره گیری دستی به اتوماتیک به کار گرفتند. تا زمان ظهور LED در دهۀ 70، این نوع نمایشگرها به طور گسترده استفاده نشدند. پیش از استفادۀ LEDها در نمایشگرهای هفت قسمتی، برخی از آنها با رشته های تابنده (Filament Seven Segment Display) نمایش می دادند. و در ساخت آنها یک لامپ خلأ، مانند لوله های Nixie و نمایشگرهای فلورسنت اولیه به کار می رفت.