چراغ تونلی آسانسور

چراغ تونلی برای روشنایی چاهک آسانسور استفاده می شود .

 روشنایی چاهک آسانسور و موتورخانه :

حتماً تا به حال به داخل یک چاله آسانسور نگاه کرده اید، اگر دقت کرده باشید روشنایی فضای این چاله توسط چراغ های خاصی به نام چراغ های تونلی تامین می‌شود. البته هر نوع چراغ دیگری که حداقل دارای IP 44 باشد می تواند در چاهک آسانسور نصب شود، ولی نوع متداول این چراغ ها همان چراغ های تونلی است که تصویر آن را در پایین مشاهده می کنید.

چراغ تونلی

بهتر است در داخل چاله آسانسور، این چراغ ها را به صورت عمودی و در جهتی که -سوراخ ورودی کابل به چراغ- در سمت پایین باشد، نصب کنید. تا از نفوذ هرگونه آب و رطوبت به چراغ جلوگیری شود. طبق مبحث ۱۵ مقررات ملی ساختمان که در مورد آسانسورها صحبت می کند، بایستی یک چراغ روشنایی از ارتفاع ۵۰ سانتی متر زیر سقف چاهک آسانسور -همان سقفی که موتور آسانسور روی آن قرار میگیرد- شروع شود و به فاصله هر حداکثر ۷ متر یک چراغ دیگر نصب کنید تا به پایین چاله آسانسور برسید. در جمله قبل روی کلمه “حداکثر” دوباره تاکید می کنیم، تا متوجه شوید که می توانید این فاصله را کمتر هم در نظر بگیرید، و همیشه پیشنهاد ما این است که در هر ۲ طبقه -یعنی حدوداً هر ۵ متر- یک چراغ نصب کنید، تا روشنایی بهتری فراهم شود.

آنگاه در ارتفاع ۵۰ سانتی متر مانده به کف چاهک آسانسور هم آخرین چراغ را نصب کنید و در کنار آن یک پریز برق هم قرار دهید. سرخط این پریز بایستی از سرخط روشنایی ها جدا باشد تا زمانی که کلید چراغ ها در حالت خاموش قرار میگیرد، برق این پریز قطع نشود. این پریز بعداً برای سرویس و بازبینی ماهیانه آسانسور مورد استفاده قرار گیرد و نصب آن الزامیست.

در نهایت برای تمام چراغ های گفته شده یک کلید یک پل در موتورخانه آسانسور نصب کنید. البته قبلاً از کلیدهای تبدیل استفاده میشد تا هم از پایین چاله آسانسور و هم از اتاقک موتورخانه بتوان چراغ ها را خاموش کرد، ولی طبق استانداردهای جدید تنها بایستی یک کلید تک پل در موتورخانه آسانسور نصب شود تا سرویس کار آسانسور مجبور باشد که برای روشن کردن چراغ ها به موتورخانه مراجعه کند و قبل از شروع به کار، برق آسانسور را هم قطع کند.

تمامی سیمکشی های گفته شده بایستی در داخل لوله های برق فولادی یا لوله های برق نسوز قرار گیرد و نصب داکت های روکار در داخل چاهک آسانسور ممنوع است. می توانید در کنار هر چراغ یک جعبه تقسیم روکار ۱۰*۱۰ نصب کنید و سربندی سیم ها را در داخل جعبه تقسیم انجام دهید.

اکنون به تصویر زیر که چراغ های یک چاله آسانسور را نشان می دهد نگاه کنید. همانطور که مشاهده می کنید چراغ ها در کنار ریل وزنه تعادل نصب شده‌اند تا مزاحمتی برای سایر تجهیزات نداشته باشند. و در هر طبقه یک چراغ نصب شده است، که به نظر ما نصب یک چراغ برای هر ۲ طبقه کفایت می کند و نیاز به هزینه کردن بیشتر از این نیست. ایراد دیگری هم که در این تصویر وجود دارد، استفاده از داکت های پلاستیکی برای سیم های برق است.

تعداد روشنایی های اتاقک موتورخانه آسانسور هم بسته به مساحت این محیط دارد. ولی نصب ۱ یا حداکثر ۲ چراغ دیواری یا سقفی که برای آنها یک کلید یک پل در کنار درب ورودی موتورخانه نصب شده است، کفایت می کند. چراغ های داخل اتاقک موتورخانه هم می بایست IP44 باشند. طبق مقررات اجرایی، حداقل روشنایی محیط اتاقک موتورخانه باید ۲۰۰ لوکس باشد.

توجه: سرخط روشنایی اتاقک موتورخانه و سرخط روشنایی چاله آسانسور و پریز برق داخل چاله آسانسور، باید از برق سایر تجهیزات جدا باشد تا با قطع کلید سه فاز اصلی داخل موتورخانه، برق روشنایی ها و پریز قطع نشود.

نکته: برای تمام روشنایی ها در چاله آسانسور و اتاقک موتورخانه باید از ۳ رشته سیم نمره ۱٫۵ استفاده کنید. که این سه رشته سیم شامل فاز، نول و ارت می باشد. و برای سرخط روشنایی ها یک فیوز ۱۰ آمپر تندکار نوع B در تابلوی قدرت نصب می گردد.

نکته: وجود حداقل یک پریز برق در موتورخانه آسانسور الزامی است.

نکته: برای پریزی که قبلاً گفتیم در ارتفاع ۵۰ سانتی متری از کف چاله آسانسور قرار میگیرد و پریزی که در موتورخانه و نزدیک تابلوی قدرت نصب می شود باید از ۳ رشته سیم نمره ۲٫۵ استفاده کرد. که این سه رشته شامل فاز، نول و ارت هستند و برای این دو پریز یک فیوز ۱۶ آمپر کندکار نوع C در تابلوی قدرت نصب می گردد.