انواع کابین آسانسور

کابین آسانسور اولین جایی است که ساکنان و مهمانان به محض ورود به آپارتمان آن را مشاهده می کنند. درب و کابین و تزئینات و ظاهر آسانسور شماست که کلاس کار ساختمان شما را نشان می دهد و تزئینات و طرح کابین آسانسور باید طوری باشد که با حس و حال معماری و نمای ساختمان همخوانی داشته باشد.

یکی از اصلی ترین و پر اهمیت ترین قسمت ها در نصب آسانسور، کابین آسانسور (Cabin یا Car) می باشد. کابین یکی از قطعات مکانیکی آسانسور بوده و مهمترین قسمت از آسانسور است که مسافران با آن در ارتباط مستقیم می باشند.

کابین آسانسور به اتاقک فلزی گفته می شود که مسافرین یا بار در داخل آن قرار گرفته و با حرکت عمودی در داخل چاهک آسانسور به حرکت در آمده و طبقات ساختمان را طی می کنند. کابین آسانسور با توجه به ظرفیت افراد استفاده کننده و متناسب با ترافیک طبقات محاسبه می گردد.

کابین آسانسور از سه بخش عمده شامل چهارچوب (یوک)، سکو (محل استقرار مسافر یا بار بر روی آن) و دیواره‌ ها (شامل کف، سقف، دیواره‌های جانبی، پوشش‌های داخل و تزئینات داخل کابین آسانسور) تشکیل شده است.

درب کابین آسانسور بیشتر وظیفه حفاظت از مسافرین و جلوگیری از برخورد آنها با دیواره چاه به هنگام حرکت آسانسور را عهده دار می‌باشد. یوک کابین شامل دو بخش (یوک بالا و یوک پایین) بوده و در برگیرنده تمام کابین آسانسور می باشد. در واقع تمام وزن کابین و مسافرین توسط یوک به سیم بکسل‌ ها وارد می‌شود.

دو نکته در طراحی و ساخت کابین های آسانسور:

    طراحی زیبا و جذاب کابین

    ایمنی مسافران

جنس کابین آسانسور و ابعاد آن

بدنه کابین آسانسور از جنس ورق فولادی به ضخامت حداقل 1/5 میلیمتر و کف و سقف آن حداقل 2 میلیمتر می‌باشد. بدنه به صورت لته های به عرض 30 تا 40 سانتی متر و به طول ارتفاع کابین آسانسور ساخته و پیچ و مهره می شوند. لبه لته ها حداقل به اندازه 3/5 سانتیمتر برگشته تا ضمن امکان پیچ و مهره نمودن آنها به یکدیگر باعث تقویت بدنه نیز شود. ارتفاع مفید کابین حداقل 2 متر می باشد.

 

حد فاصل بین بدنه کابین آسانسور و سطح داخلی دیواره چاه آسانسور حداکثر 5 سانتی متر و حداقل 2 سانتی متر در اندازه گیری ها باید مد نظر قرار گیرد. علت ساخت بدنه به صورت قطعات کوچکتر جهت امکان سهولت نصب و مونتاژ آن در داخل چاه و همچنین باز کردن و مونثاژ آن از داخل چاه می باشد. طبق استاندارد EN-81 سقف کابین آسانسور باید به نحوی ساخته شود که حداقل بتواند وزن دو نفر را بدون انحراف دائمی در آن تحمل کند. کف کابین آسانسور از ورق فولادی است که ممکن است جهت کاهش سر و صدا مقداری چوب نیز در آن بکار رود. روی کف جهت تزیینات داخل کابین آسانسور از سنگ گرانیت، سرامیک و یا کفپوش ضد خش و در داخل کابین های خودرو بر از ورق آجدار با نظر معمار طراح یا کارفرما به صورت سلیقه ای استفاده می شود. بدنه کابین نیز با توجه به کار برای آسانسور می تواند از پوشش های MDF یا استیل روی تخته های نئوپان تزیین گردد.

 

بخش های مهم کابین آسانسور شامل دیواره ها، کف، سقف آسانسور بایستی از لحاظ مکانیکی مستحکم باشد. نکته ای که در مورد کابین آسانسور حائز اهمیت است مقاومت کابین در برابر نیرو های وارده در زمان حرکت کابین یا هنگام عمل کردن ترمز ایمنی (پاراشوت) و یا برخورد با‌ ضربه گیرهای ته چاهک است. باید دانست اتاقک، یوک کابین، کفشک ها، دیواره های کف و سقف کابین آسانسور بایستی توان تحمل فشارهای وارده را داشته باشند.