دستگاه آسانسور، در واقع یک سیستم مکانیکی است که از اجزای مکانیکی خاصی تشکیل شده است. مهم ترین این اجزا، عبارت اند از:
1-کابین آسانسور:
همان اتاقک آسانسور است که می‌تواند مسافر، بار یا هر دو را در خود جای دهد. کابین دارای کف برای ایستادن، دیواره‌هایی برای حفاظت مسافران یا بار، سقف و درب (معمولاً اتوماتیک) می‌باشد.
2-شاسی آسانسور
پروفیل هایی در چهار طرف چاه آسانسور هستند که اسکلت چاه آسانسور را تعریف می‌کنند و محل قرار گیری ریل ها و سایر متعلقاتش هستند. از نگه دارنده ریل به عنوان رابط، ریل ها را به سازه و دیواره چاه آسانسور متصل می‌کنند و برای اتصال آن، از بست مخصوص و پیچ و مهره استفاده می‌شود.
3-موتورخانه:
فضایی است که سیستم محرکه آسانسور (موتور گیربکس)، تابلو کنترل آسانسور (شامل مدارهای فرمان و قدرت که وظیفه کنترل حرکت کابین را به عهده دارد) و سایر متعلقات مربوطه را در خودش جای می‌دهد.
4-وزنه تعادل:
وزنه یا ترکیبی از وزنه ها است که برای متعادل کردن وزن کابین و بخشی از ظرفیت آسانسور استفاده می‌شود. هنگامی که موتور آسانسور به کمک کابل ها کابین آسانسور را بالا می‌کشد، وزنه تعادل پایین رفته (و بالعکس) و به این صورت حرکت کابین آسانسور کنترل می‌شود.
5- ریل های راهنما:
اجزای فلزی با مقطع T شکل یا L شکل هستند که برای هدایت کابین یا وزنه تعادل (در صورت وجود) استفاده می‌شوند و کمک می‌کنند تا آسانسور، مسیر کاملاً قائمی را طی نماید.
اجزای آسانسور
6-سیستم ترمز ایمنی (پاراشوت):
سیستم مکانیکی که ترجیحاً در قسمت زیرین یا بالای چهارچوب کابین و وزنه تعادل قرار می‌گیرد و در مواقع اضطراری با افزایش غیرعادی سرعت حرکت آسانسور، فعال شده و به وسیله قفل شدن کابین یا وزن تعادل به ریل ها، سبب توقف کابین یا وزنه تعادل می‌شود.
7-کنترل کننده مکانیکی سرعت (گاورنر):
وسیله ای مکانیکی است که از طریق سیم بکسل یا زنجیر به سیستم ترمز ایمنی (پارا شوت) کابین یا وزنه تعادل متصل بوده تا در موقع افزایش سرعت بیش از حد، کابین قفل شده و ضمن فرمان قطع برق موتور آسانسور، سیستم ترمز ایمنی را فعال نماید.
8-ضربه گیر (بافر):
وسیله ای ارتجاعی است که برای جلوگیری از برخورد کنترل نشده و ناگهانی کابین و یا وزن تعادل به کف چاهک به کار می رود. این وسیله باید طوری طراحی و انتخاب شود که بتواند قسمتی از انرژی جنبشی کابین را مستهلک کند.
- ۰۰/۰۵/۳۰